Marek Grechuta, czyli jak ważne są dni których jeszcze nie znamy...

"Tyle było dni do utraty sił

Do utraty tchu tyle było chwil

Gdy żałujesz tych, z których nie masz nic

Jedno warto znać, jedno tylko wiedz, że

Ważne są tylko te dni, których jeszcze nie znamy

Ważnych jest kilka tych chwil, tych, na które czekamy."

Dni, których nie znamy: kliknij, by posłuchać

Marek Grechuta przyszedł na świat w Zamościu w 1945 roku. Pierwszych lekcji muzyki udzielał Grechucie organista kościelny – instrumentem został wówczas fortepian. Był tam współzałożycielem „Kabaretu Architektów Anawa”, z którego to wyłoniła się następnie grupa towarzysząca mu na występach.

Podczas Studenckiego Festiwali Piosenki w październiku 1967 roku miał miejsce debiut publiczny Grechuty. Wówczas to zajął w Krakowie drugie miejsce dzięki wykonaniu piosenki „Tango Anawa”. W 1968 roku na VI Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej wykonał piosenkę „Serce”, zdobywając nagrodę dziennikarzy – natomiast na VII KFPP rok później za piosenkę „Wesele” dostał Nagrodę TVP. Swoje dwie pierwsze płyty nagrał właśnie z zespołem Anawa, mianowicie pierwszą w 1970 („Marek Grechuta & Anawa”), drugą w 1971 („Korowód”). Owocny był też IX KFPP w Opolu, ponieważ zdobył główną nagrodę za piosenkę „Korowód”.

W 1971 Grechuta opuścił zespół Anawa. Wówczas to założył inny zespół o nazwie: W Innej Epoce Muzycznej, czyli WIEM. Na drodze tej współpracy pojawił się album „Droga za widnokres” oraz „Magia obłoków”. Muzyka zawarta na tych albumach zawiera elementy jazz-rocka, natomiast w warstwie tekstowej Grechuta skorzystał z poezji takich jak Mieczysław Jastrun, Ryszard Krynicki, Tadeusz Śliwak oraz Tadeusz Nowak. Z czasem pojawiły się również teksty Witkacego, by w 1977 na XV KFPP w Opolu zdobyć Nagrodę Grant Prix za utwór „Hop – szklankę piwa”. Pojawił się też musical „Szalona lokomotywa”, czyli sztuka Witkiewicza w jego wykonaniu, której demonstracja miała miejsce chociażby w krakowskim Teatrze STU oraz katowickim Spodku w latach 1977–1980.

Nadszedł rok 1984 i Grechuta wspólnie z Krystyną Jandą opracował płytę z wierszami Bolesława Leśmiana, zatytułowaną „W malinowym chruśniaku”. Dwa lata później pracował już z własnymi tekstami, zaś w roku 1987 pojawiła się płyta „Wiosna – ach to ty”. Muzyka zawarta na krążku jest lżejsza, na czele z tytułowym przebojem oraz muzyką spektakli „Kronika Olsztyńska”, „Tumor Witkacego” i „Colas Breugonon”. Tego samego roku Grechuta napisał muzykę teatralną do spektaklu „Kopciuszek” Jana Brzechwy, natomiast rok 1989 to już jego „Krajobraz pełen nadziei”. W 1990 roku koncert pt. „Złote przeboje” odnalazł swe miejsce w Teatrze STU, w roli głównej m.in. z Grażyna Trelą.

Wreszcie nadszedł rok 1991, kiedy to Grechuta wydał „Piosenki dla dzieci i rodziców”, nagrane we współpracy z aktorami Teatru Starego w Krakowie oraz dziecięcym chórem Gama.

Rok 1994 to w dyskografii Grechuty płyta „Dziesięć ważnych słów”. Jak łatwo się domyśleć było to nawiązanie do Dekalogu. Słynny cover przeboju „Kraków” wykonał w roku 2003 wspólnie z autorami utworu, czyli grupą Myslovitz. Ostatnią płytą Grechuty były „Niezwykłe miejsca” z roku 2004, gdzie znalazły się piosenki na temat miejsc, które artystę oczarowały.

W 2000 ukazała się kompilacja wszystkich 13 albumów Grechuty pt. „Świecie nasz”. Kompilacja otrzymała w 2001 Fryderyka w kategorii „najlepsza reedycja”. Zestaw odnalazł jeszcze wznowienie w roku 2005.W roku 2006 Marek Grechuta został uhonorowany Grand Prix 43. KFPP w Opolu, w ten sposób otrzymując Nagrodę Prezesa TVP.

Zmarł nagle w nocy 9 października 2006.

Wpis oparty na podstawie własnej wiedzy i Wikipedii. Zdjęcia z Wikipedii.